Er kominn heim, vildi bara láta ykkur vita.

Já ég er kominn heim úr fríi frá kóngsins Köpinhafn. Er tilbúinn að takast á við Neistaflug og því er allt eins og það á að vera. Það var frábært að vera í Danaveldinu, fengum bæði sól og rigningu og slatta af bitum(mug-bitum). Sumarhúsið var frábært, stórt og rúmgott. Bíllinn sem við leigðum var líka góður og notuðum við hann óspart. Norð-austur horn Jótlands var skoðað nokkuð vel en auk þess var farið í regnskógana í Randers og Legoland. Bjórinn var eins og maður bjóst við, bara nokkuð góður. Að endingu eyddum við síðustu þremur dögunum í kóngsins Köpinhafn auk þess að heimsækja einn af mínum bestu vinum Gnýr Guðmundsson en hann býr í Odense ásamt sinn fjölskyldu. Farið var í gönguferð með Gulla Ara og er það alltaf jafn gaman en við hjónakornin fórum líka í fyrra. Síðasta daginn fórum við svo í Tívoli þar sem börnin skemmtu sér vel og voru stóri rússíbaninn og fallturninn tæklaðir í spað. Stefnan er svo að fara aftur til Danmerkur á næsta ári og taka þá suður hluta Jótlands og Fjón í þeirri ferð.

 

                         

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                           

Þú hýri Öxnadalur

jæja, þá er hinu fyrsta fjölskyldumóti lokið hjá Árhvammsættinni. Þetta var hið skemmtilegasta mót og allir skemmtu sér vel þrátt fyrir frekar blautt veðurfar. Fólk byrjaði að týnast á svæðið um kvöldmatarleitið á fimmtudag og þeir síðustu komu um tíuleiti á föstudagskveldið. Ég og mín stórskemmtilega mágkona, Rannveig, hér eftir nefnd Rannveig ísdrottning skipulögðum þessa samkomu af myndarbrag. Farið var í skoðunarferð um fjörðinn undir leiðsögn Þórðar Júlíussonar frá Skorrastað og skartaði Norðfjörður sínu "versta" útliti á meðan sú ferð stóð yfir.  Einnig var farið á golfmót sem þótti takast einstaklega vel og var fólki tíðrætt um þá veðurblíðu sem það fékk á því móti. Annars voru vegleg verðlaun veitt fyrir fyrstu þrjú sætin og kom það í hlut sameinaðs liðs frá Íslandi og Færeyjum að hreppa fyrsta sætið. Mikill varðeldur var á laugardagskveldinu og vakti hann athygli sveitamanna sem streymdu þar að í stórum hópum. Lagið var tekið við undirleik Júlla, (næst minnsta bróður mínum) og ómaði söngurinn um allan fjörðinn. Á laugardeginum var síðan fjölmennt á stórleik umferðarinnar hjá 5. flokki kvenna á Norðfjarðarvelli en þá áttust við Þróttur og Einherji/Huginn. Fyrir leikinn hét Tóti, (minnsti bróðir minn) Önnu Margréti 1.000 krónur fyrir hvert mark sem hún myndi skora. Anna Margrét skoraði fljótlega í leiknum og þegar Tóta var sagt að staðna væri orðinn 8-1 þá þorði hann ekki að spyrja hvað Anna Margrét væri búin að skora mörg, heldur leit ofan í seðlaveskið sitt og sá fram á gríðarleg útgjöld þessa helgi. En Anna Margrét skoraði aðeins eitt mark og fékk sínar þúsund krónur fyrir. En það sem stendur uppúr eftir þessa stórkostlegu helgi er það að öll mín systkini mættu og mínir foreldrar og góður slatti af börnum systkina minna og þeirra fjölskyldur. Og hvað veðrið var gott or not. Takk fyrir frábæra helgi og endurtökum þetta að ári undir stjórn Siggu og Heiðars (stærstur af bræðrum mínum).

 

Ættjarðarljóð 

Inní Öxnadalnum,

þar árbakkanum,

er sú æskuslóð drauma minna.

Þar eru hólar og tún,

þar er tindur á brún,

þar má töfrandi kraftinn finna.

 

Upp til fjalla er fé,

ég með augunum sé,

þá fegurð sem svífur þar rótt.

Þar er sumar og sól,

þar er mitt höfuðból,

og stjörnubjört, hvít vetrarnótt.

           

            Inní Öxnadalnum

            er sú æskuslóð drauma minna.

Þar eru hólar og tún,

þar er tindur á brún,

þar má töfrandi kraftinn finna.

 

Lag: Fram í heiðanna ró

Texti: Sir Arnar.

 

KFF snýr dæminu við og Séra Jón á Bægisá var ekki frá Bægisá í Öxnadal

Já stelpurnar í KFF unnu loksins leik síðast liðinn mánudag. Eftir brösugt gengi undanfarna leiki þá kom góður sigur þeirra á Hömrunum sem endaði 3 - 1. Þær höfðu að vísu spilað við Hamrana viku fyrr fyrir norðan og töpuð þar ósanngjarnt 4-2 svo þær vissu upp á hár hvað þurfti að gera til að snúa dæminu við.

Annars lagði ég leið mína upp á Hraunsvatn í Öxnadal á mánudaginn með fjölskyldunni minni og var það hreint út sagt frábært. Þetta er gríðarleg náttúruperla sem tengist Jónasi Hallgrímssyni skáldi. Jónas var gott skáld og það var Séra Jón Þorláksson frá Bægisá líka, en hann er jafnan kenndur við Bægisá í Öxnadal sem er eitt mesta bull sem kennt er í íslenskum námsbókum í dag. Séra Jón Þorláksson bjó á Bægisá á Þelamörk sem tilheyrir Glæsibæjarhreppi og Glæsibæjarhreppur hefur aldrei verið í Öxnadal og mun aldrei verða. Kenning mín er sú að það hefur þótt bara auðveldara að kenna hann við Öxnadal því Jónas Hallgrímsson var svo helvíti flott skáld og var frá Hrauni og síðar Steinsstöðum í Öxnadal og bærinn Bægisá er til í Öxnadal.  Þeir eru reyndar tveir Bægisár bæirnir annar heitir Syðri - Bægisá og er í Öxnadal og hinn heitir Ytri - Bægisá og er í Glæsibæjarhreppi á Þelamörk og þar var prestsetur fram á 20. öld. og þar bjó Séra Jón Þorláksson. Þessari villu þarf að koma sem fyrst út úr kennslubókum nútímans.

KFF tapar fyrir ensku liði...

Kvennalið KFF tapaði í kvöld fyrir ensku liði skipað nokkrum leikmönnum frá Íslandi. Þetta enska lið er frá frönskum firði sem heitir Fáskrúðsfjörður og liðið heitir Leiknir. Já þetta var erfiður leikur hjá okkar stelpum og sigur Leiknisstelpna var kannski nokkuð sanngjarn. Leiknir byrjuðu leikinn af miklum krafti og skorðu mark strax á 3. mínútu, en þar var að verki Chantelle Parry. Vandræðagangurinn var mikill í vörn okkar stelpna og Leknir skoruðu svo annað mark á 15. mínútu en það mark gerði Una Jónsdóttir. Eftir annað mark Leiknis jafnaðist leikurinn nokkuð og á KFF meðal annars eitt stangar skot seint í fyrri hálfleik. Leiknir fengu líka sín færi en markmaður KFF, Þórdís Mjöll Benediktsdóttir sá við þeim og sýndi á köflum snilldar takta.

Í seinni hálfleik komu KFF mun ákveðnari en í þeim fyrri en enn vantaði þó upp á að sendingar væru að skila sér rétta leið. Leiknisstelpur gerðu svo nánast út um leikinn á 56. mínútu er Ríkey Jónsdóttir skoraði beint úr aukaspyrnu rétt fyrir utan vítateig. KFF-stelpur tók þá aðeins við sér og uppskáru mark á 63. mínútu er Ragga setti boltann í markið af stuttu færi etfir gott spil upp hægri kantinn, 3-1. Ragga var svo aftur á ferðinni 13 mínútum síðar eða á 76. mínútu en þá skoraði hún með skalla eftir hornspyrnu, glæsilegt mark og KFF var komið aftur inní leikinn, 3-2. Nokkuð jafnræði var með liðunum og skiptust liðin á að sækja. Það voru svo Leiknisstelpur sem innsigluðu sigurinn með marki á 89. mínútu en þar var að verki hún Una að setja sitt annað mark í leiknum. Lokastaðan varð því tveggja marka sigur Leiknis 4-2.

 Maður leiksins að mínu mati var leikmaður Leiknis, leikmaður númer 6, Chantelle Parry og er hún gríðarlegur liðsstyrkur fyrir Leiknis liðið. Maður leiksins hjá KFF var að mér fannst markmaðurinn okkar hún Þórdís Mjöll, varði oft vel maður á móti manni og átti snilldar markvörslu í leiknum er hún varð skot utan af velli sem stefndi nánast í vinkilinn, glæsileg markvarsla.

En nú er bara að gleyma þessum úrslitum og fara að einbeita sér að næsta leik sem er gegn Sindra frá Hornafirði og verður hann mánudaginn 25. júní klukkan 20:00 á Norðfjarðarvelli (Aggavöggu).

Kveð að sinni Sir Arnar landsliðs-einvaldur.

Pæjumót IBV lokið

Þá er öðru pæjumóti sem 5. flokkur hjá Þrótti Nes. tekur þátt í lokið. Þetta var mjög skemmtilegt mót líkt og mótið sem var í fyrra. Reyndar var veðrið betra núna þetta árið þó vatnsbrunnar almættisins hafi látið undan þrýstingi síðasta mótsdaginn svo um munaði. Ferðin hófst á miðvikudagsmorgun klukkan 9:00. Farið var með rútu frá Neskaupstað og lá leið suður um austurströndina og svo vestur suðurströndina. Komið var til Þorlákshafnar um klukkan 19:00. Lagt var á sjóinn um hálfri klukkustund siðar og komið var til Vestmannaeyjar um 22:30. Stelpurnar voru svo komnar í hús um 23:00 og var þetta því 14 klukkutíma ferðalag og þætti mér ólíklegt ef eitthvað af liðum frá stór Reykjarvíkur svæðinu myndu leggja slíkt á sig, hvað þá litlu kóngana í meistaraflokkunum.

 Strax á fimmtudagsmorguninn nánar tiltekið klukkan 8:24 byrjaði A-liðið að spila á innanhúsmótinu þrátt fyrir fögur fyrirheit mótshaldarana um að taka tillit til okkar vegna langs ferðalags. Skemmst er frá því að segja að þær stóðu sig mjög vel og enduðu í öðru sæti í sínum riðli en efstu liðin í riðlunum spiluðu til úrslita. B-liðið spilaði í sínu innanhússmóti á föstudagsmorgun og þær unnu sinn riðil og spiluðu til úrslitaleik við Breiðablik sem tapaðist 2-0. Góður árangur hjá stelpunum og þá sérstaklega hjá B-liðinu sem komst á verðlaunapall með silfur.

 Útileikirnir voru spilaðir alla daga frá fimmtudegi til laugardags. B-liðið byrjaði það mót ekki vel og töpuðu báðum leikjunum á fimmtudeginum. En síðan tóku þær við sér og enduðu í fjórða sæti í sínum riðli og spiluðu úrslitaleik um sjöunda sætið við FH sem tapaðist naumlega 2-1. A-liðið gekk hins vegar betur og enduðu þær í fjórða sæti í riðlinum. Það var reyndar bara einn riðill hjá A-liðunum og gaf þetta fjórða sæti rétt til að keppa um þriðja sætið og því brons á mótinu. Þar spiluðu þær við HK og var þessi leikur mikil dramatík. Leikurinn endaði með 0-0 jafntefli og því þurfti að grípa til vítaspyrnukeppni. Þetta varð hörku keppni sem endaði með sigri Þróttara og er þetta í fyrsta og vonandi eina skiptið sem ég tek þá í svona keppni.

Það er skemmtileg hefð sem hefur skapast á þessu móti eyjamanna en það er sjálfur landsleikurinn svo kallaði sem vekur alltaf skemmtilega lukku. Þar spila þær bestu einn leik, Landsliðið á móti Pressuliðinu. Þar eiga svona gegnumgangandi liðin tvo fulltrúa, en Þróttarar fengu einn fulltrúa til viðbótar og því spiluðu þrjár stelpur frá Þrótti þennan leik. Stóðu þær allar sig vel og ég held að það verði ekki á neinn hallað ef ég segði að markmaður Þróttar hafi verið maður leiksins. Hún Steina varði oft með tilþrifum í  þessum leik auk þess að verja tvær vítaspyrnur á þessu pæjumóti. Til að kóróna þennan frábæra árangur hjá okkur þá fékk undirritaður þann heiður að stjórna Landsliðinu, en hann fór sem þjálfari fyrir hana Höllu Gunnars sem var að svamla í berrössuðu sundlaugunum í Noregi. Var þetta mjög skemmtileg tilbreyting og er ég bara nokkuð ánægður með árangur minn sem landsliðsþjálfara því ég hef ekki tapað landsleik sem þjálfari, og er það nú meira en sumir geta sagt sem eru eða hafa verið í stöðu landsliðsþjálfara.

Ferðin endaði svo hér á Norðfirði klukkan 5:00 á sunnudagsmorguninn og er þá þessari löngu og ströngu en bráð skemmtilegri knattspyrnuhelgi lokið og er ekki laust við að maður hafi farið að finna fyrir almennri þreytu á síðust metrunum. En þetta er bara svo gaman og vel skipulagt mót hjá eyja-peyjum að maður mun trúlega gera sér ferð til eyja næsta sumar til að horfa á þessar stelpur.

Ég vil þakka fyrir mig, kæra eyjafólk.

Sir Arnar landsliðs-einvaldur.