Norski skógarkötturinn

Mér fannst Margrét Pétursdóttir áberandi best á borgarfundinum í kvöld. Djöfull lét hún "norska skógarköttinn" ,geir hilmar haarde, heyra það. Ó hvað hann átti þetta skilið. Og ekki lét hún hinn andlitsfríða, davíð oddsson, síður finna fyrir því, en hvar var sá lubbi? Ég var svo innilega sammála henni. Og sjá þennan mikla mann, geira litla, hvað hann var þungur á brún og hvað honum var ekki skemmt  að þurfa að hlusta á staðreyndir um sjálfan sig og dabba. Já mér sýnist það vera erfitt að vera sjálfstæðismaður núna. Og þess vegna vil ég að Samfylkingin og Ingibjörg Sólrún standi fastar á sinni sannfæringu að koma dabba burt frá öllum afskiptum af fókli í landinu. Ef sjálfstæðisflokkurinn getur ekki fallist á þetta þá á Samfylkinginn að slíta þessu stjórnarsamstarfi við samstarfsflokkinn. Ingibjörg þarf að vera meira sannfærandi núna á þessum dögum og hefði kannski mátt vera kraftmeiri þarna í kvöld eins og samstarfsmaður hennar, Össur Skarphéðinsson. Sá var að skemmta sér vel. Sá eini sem mér fannst standa sig vel frá sjálfstæðisflokknum var Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir. Mér sýnist hún vera sú sem heldur sjálfstæðisflokknum á jörðinni.